Deze molen is in 1869 gebouwd als opvolger van een houten standerdmolen. Die molen brandde op 12 maart 1869, mét molenaarswoning en schuur, geheel af. Op dezelfde plaats als de standerdmolen had gestaan liet Willem van Eck een nieuwe ronde stenen stellingmolen bouwen. Echter: nog tijdens de bouw ging hij failliet. Zijn broer Gerrit nam de zaak over.
Vanaf 1904 was er een hulpaandrijving, eerst op stoomkracht en rond 1930 op elektriciteit. Toen rond 1936, in de crisistijd dus, kostbare reparaties aan de windmolen nodig waren, besloot men tot onttakeling: wiekenkruis, kap en stelling werden verwijderd. De stenen romp diende vanaf dat moment alleen nog als onderkomen voor een maalderij.
In 1985 verhuisde het bedrijf van Van Eck naar Wijk bij Duurstede, omdat in Cothen onvoldoende ruimte was om dit voort te zetten. Inmiddels was er een stichting actief die zich beijverde voor het behoud van de molenromp, uiteraard met de bedoeling hiervan weer een complete molen te maken. De eerste vooruitzichten waren positief: de familie Van Eck verkocht de terreinen en opstallen aan de gemeente en niet lang daarna werden de aanbouwen rond de molenromp gesloopt.
Een grote tegenvaller: in september 1985 brandde de molenromp na laswerkzaamheden uit. Herinrichting van de zolders kon evenwel op kosten van de verzekering plaatsvinden en na veel inspanningen heeft men de herbouw van de windkorenmolen tenslotte kunnen realiseren. Op 23 mei 1987 volgde de feestelijke ingebruikstelling.
Er wordt geregeld gemalen voor menselijke consumptie.
In 2006 onderging de molen het nodige onderhoud met één opvallende zaak daarbij: de kennelijk wat smal uitgevallen stelling werd iets verbreed en er kwam ook een nieuw stellinghek.
In september en oktober 2018 vernieuwde de fa. Verbij de vloerdelen en liggers van de stelling. Hierbij zijn, volgens de inmiddels bij veel stellingmolens toegepaste gewoonte, de planken deels gesloten tegen elkaar aan gelegd. Dit om te zorgen dat regenwater zo min mogelijk langs de romp stroomt.
Eind 2021 heeft men deze molen, net als toen vele andere van de SDUM, preventief stilgezet: onderzoek had problemen aangetoond. Nadere ultrasone metingen wezen bij deze molen uit dat de binnenroede een scheurtje vertoonde. Mogelijk is een en ander in de hand gewerkt door de bankirai ophekking: het is zeer sterk en duurzaam, maar in verhouding ook erg zwaar.
Aldus stond deze molen, tot het wiekenkruis vervangen is, stil. Men schafte echter direct een elektrisch aan te drijven koppel stenen aan, zodat men kon blijven malen en de meelverkoop in de molenwinkel door kon gaan.
In augustus 2023 begonnen de molenaars met het kaalzetten. 18 april 2024 gingen de oude roeden eruit en stak men meteen de nieuwe.
