Molen Lintmolen van Jan Martensz en Steven Pestel, Amersfoort

Amersfoort, Utrecht
v

korte karakteristiek

naam
Lintmolen van Jan Martensz en Steven Pestel
modeltype
Onbekend
functie
onbekend
bouwjaar
verdwenen
toestand
verdwenen
Ten Bruggencate-nr.
08381
oude dbnr.
V8381
Meest recente aanpassing
| Geschiedenis

locatie

plaats
Amersfoort
plaatsaanduiding
onbekend
gemeente
Amersfoort, Utrecht
streek
Eemland
afbeelding van onze ondersteuners

geschiedenis

toestand
verdwenen
bouwjaar
verdwenen
geschiedenis

Bron: De molens van Amersfoort, artikel door J.D.H. van der Neut in Molenboek Provincie Utrecht 1972. Met dank aan H. van der Kaay.

Lintmolen van Jan Martensz en Steven Pestel 1623-1624
03-11-1623 Het stadsbestuur besluit op het verzoek van Steven Pestel, die met Jan Martensz, het ambacht
van passenmentwerker van saai uitoefent en daarbij meer dan 100 armen lieden, volwassenen en kinderen,  werk verschaft, toe te staan dit werk voort te zetten ondanks het verbod van de Staten-Generaal op het gebruik van hun lintmolens

09-01-1624 Verklaring van het stadsbestuur dat aan Jan Martensz was toegestaan het weinige garen van saai af te werken in zijn molen, ondanks het verbod van de Staten van Utrecht op het werken met deze molens, waardoor Jan Martensz en Steven Pestel hun molens al hebben verplaatst naar IJsselstein in Holland
Toegangsnummer: 0001.01 Stadsbestuur Amersfoort, 1300-1810

aanvullingen

wetenswaardigheden

Zijden bandjes en linten werden in principe op dezelfde wijze geweven als de brede weefsels, alleen de breedte van het getouw was afwijkend. In 1604 werd in Nederland door Willem Dircxz van Sonnevelt de lintmolen uitgevonden, een weefgetouw waar naast elkaar meerdere linten tegelijk geweven konden worden. Door deze uitvinding kon de productie tien tot twaalf keer worden verhoogd (Eisma 2002, 129). Om werkloosheid onder de op traditionele wijze werkende lint- en passementwerkers te voorkomen werden talrijke maatregelen getroffen om de ingebruikname van dit getouw te voorkomen. Ondanks deze weerstand werd het getouw vanaf het midden van de 17de eeuw toegestaan (Eisma 2002, 131, Thijs 1969, 114-116).

trivia

Locatie onbekend, Van der Neut geeft op zijn kaart (archief gedeponeerd bij DHM) slechts ruwweg de richting aan waar de molen gestaan moet hebben.