Deze molen was, samen met De Achtkante molen en De Graaflandse molen, aanvankelijk bestemd voor de bemaling van de polder Ammers-Graafland c.a. Al in 1760 werd de polder Gelkenes waterstaatkundig bij Ammers-Graafland c.a. gevoegd. Tevens heeft de molen gefungeerd als baak- of seinmolen van het waterschap de Overwaard. Dit hield in dat de Achterlandse Molen het sein van de peilmolen moest overnemen en aan de Achtkante Molen van de polder Oud-Goudriaan doorgeven.
In november 1865 besloot het polderbestuur de molen bewoonbaar te maken door het laten aanbrengen van een schoorsteen, twee deurkozijnen, vier lichtkozijnen, een bedstede, een zolder en de molen rondom af te timmeren. Dit gold toen eveneens voor de tweede molen van die polder, de Graaflandse Molen.
In 1868 bevond men het bovenwiel te slap. Het is dat jaar vervangen door een exemplaar, afkomstig uit Spijkenisse.
De molen bleef aldus tot 1969 in gebruik voor het bemalen van de polder Liesveld. De molen verkeerde op dat moment al in matige staat en was overduidelijk aan restauratie toe.
Op een grote restauratie moest even worden gewacht: dit gebeurde in 1978-1979. Het gehele bovenhuis, staart, hekwerk en borden van het wiekenkruis, ondertafelement, kokerbalken, bladen van het scheprad, sprenkelstraat, deuren, kozijnen en ramen en het rietdek van de ondertoren werden onderhanden genomen en overwegend vernieuwd. Molenmakersbedrijf v/h De Gelder uit Arkel zorgde ervoor.
Bij de restauratie bleef de oorspronkelijke, wat afgeplatte kapvorm behouden. De vroegere kap stak echter oorspronkelijk aan de zijkanten enkele centimeters over de daklijsten heen, een detail dat bij de restauratie helaas niet is overgenomen. De ruimte die door de toegepaste bouwwijze tussen kapdelen en daklijst ontstond, was opgevuld met een plank, ondersteund door een paar klossen die tegen de zijkant van de daklijst waren bevestigd. Deze constructiemethode komt nu in de wijde omtrek alleen nog voor bij de drie nog bestaande wipmolens van de polder Streefkerk en Kortenbroek.
Ook werden hier de spaken van het kruihaspel voorheen niet met een spaakkettinkje, maar met een uitschuifbare houten pal bediend. Niettemin is de restauratie met veel zorg uitgevoerd.
De restauratie werd in juli 1979 opgeleverd, maar pas op 20 september 1980 volgde de officiële ingebruikname, tegelijk met de Gelkenesmolen.
In het late najaar van 2006 werden beide oude Potroeden, die inmiddels erg slecht waren geworden, vervangen door nieuwe gelaste exemplaren.
In mei 2009 moest de molen enige tijd stilstaan vanwege noodzakelijk herstel aan de waterloop.
Een bijzonder aspect is dat de staven in het onderrondsel niet in hout maar in gietijzer zijn uitgevoerd.
